Als het tegenzit, is het tijd voor een feestje. Het is zondag. De garage is dicht. Even geen onderzoek aan de G. We bestellen een culinaire lunch de bij luxe Lodge Lilayi, gelegen naast het opvangcentrum voor babyolifanten in de stad Lusaka. De jonkies zijn in de natuur aangetroffen naast hun levenloze moeder. Gedood door stroppers. De rest van de kudde in paniek gevlucht en in geen velden of wegen te bekennen. Bij Lilayi Elephant Nursery worden de kleintjes met de fles groot gebracht. Totdat ze zelfstandig genoeg zijn. Dan worden ze in een Nationaal Park gekoppeld aan een nieuwe kudde olifanten, die hen liefdevol opnemen. Geromantiseerd verfilmd voor Netflix en vanaf deze maand te zien: ‘Holiday in the wild’. We herkennen de speenfles, de hut en de kleine olifanten. De set is echter op een fraaiere locatie neergestreken.

Wederom brandt de zekering van de remlichten door, op weg naar het Nationaal Park Lower Zambezi. Een lastig probleem, zie de oorzaak maar eens te vinden. Talloze opties, vaak op onbereikbare plekken. Onno doet toch een poging en schroeft los wat vast zit. Ondertussen activeer ik de remlichten. Hopende dat de zekering doorbrandt, met de vinger op de juist plek. De hulptroepen Frank en Luc denken vanuit Nederland mee. Niet stuk te krijgen, die zekering. Wat we ook doen. We geven het op, later maar weer verder zien. We zijn hier tenslotte voor de natuur.

De verhalen over de grensovergang naar Zambia klinken als een te nemen veste. Lange wachtrijen, onduidelijke procedures en lukrake prijzen. We zijn op alles voorbereid. Desnoods huren we een fixer in, die ons door de ambtelijke molen duwt.

Nog een dag en dan nemen we met weemoed afscheid van de zuidelijkste landen; Zuid Afrika, Namibië en Botswana. Drie relatief welvarende naties. Af en toe vergeten we dat we in Afrika zijn. We delen graag een paar impressies van de reis.